بررسی رابطه سبک های مدیریت تعارض با اثر بخشی مدارس دخترانه مقطع متوسطه شهر کاشمر

این پژوهش به منظور بررسی رابطه بین سبک های مدیریت تعارض با اثربخشی مدارس دخترانه مقطع متوسطه شهر کاشمر صورت گرفته است . این تحقیق جزء تحقیقات توصیفی - همبستگی است،که در آن علاوه بر مطالعات کتابخانه ای دو نوع پرسشنامه ی محقق ساخته 1- پرسش نامه سبک های مدیریت تعارض 2- پرسش نامه اثر بخشی مدارس استفاده شده است. اولین پرسشنامه دارای 35 سوال است که پنج سبک تعارض مدیران ( همسازی ، اجتناب ، مصالحه ، همکاری و رقابت ) را مورد سنجش قرار می دهد. در پرسشنامه دوم که طراحی آن بر اساس مدل پارسونز است، 32 سوال در قالب چهار مقیاس سازگاری ، انسجام ، تحقق اهداف و تداوم مطرح است. در اینجا 132 دبیر زن به عنوان گروه نمونه به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند ودر نهایت برای تحلیل داده ها از آزمون مجذور خی پیرسون، آزمون بی پارامتری بیشینه احتمال مجذور خی دو، استفاده از ضریب همبستگی اسپیرمن ، رگرسیون چند متغییره خطی استپ وایز( گام به گام)، تحلیل واریانس(one way-anova) استفاده شده است . پس از بررسی داده ها اهم نتایج حاصل به شرح زیر می باشد : دوسبک مدیریت تعارض اجتناب وهمکاری به ترتیب اولویت، بیشترین رابطه را بامیزان اثربخشی داشته اند. بیشترین سبک اعمال شده مدیریت تعارض بین مدیران مدارس کاشمر، سبک همکاری است. شاخص کل مدیریت تعارض که توسط مدیران به کارگرفته می شود، با اثربخشی مدارس رابطه معنی داری دارد. استفاده از نتایج آماری همبستگی نشان داد با افزایش سطوح مدیریت تعارض کل اثربخشی نیز بالا رفته است. نوع سبک های مدیریت تعارض بکار گرفته شده مدیران اثر متفاوتی بر چهار خرده نظام اثربخشی( سازگاری، انسجام، تحقق اهداف و تداوم) دارد. آزمودنی های دارای مدرک دیپلم، لیسانس و فوق لیسانس به ترتیب سبک مدیریت تعارض مدارس را مبتنی بر همسازی، اجتناب و همکاری می دانند .